Dedicámoslle un poema a LOIS PEREIRO

O AMOR:

Bisbiséame un bico, un bico de pracer,

un pracer con sabor, sabor aos teus beizos,

beizos de lume, lume nos teus aloumiños,

aloumiños que aman...

ÁMAME!

A ENFERMIDADE:

O virus toma as rendas da miña makinaria.

Vivindo entre outras vidas, esquezo a miña propia vida;

destruíndo as tebras da ignorancia, gaño a miña guerra.

A MORTE:

Peor cá morte, o medo a morrer.

Peor có medo a morrer, o medo a vivir.

LOIS!!!

Escribimos este poema para Lois porque é un referente na cultura galega e eliximos eses temas porque nel se repiten constantemente. Tamén o fixemos porque Begoña non parou de insistir en que lle dedicasemos un poema despois de ter traballado tanto coa súa poesía...

GUSTOUVOS?

Juan Picos, Nerea López e Patricia Freire.